Kalendarz
| pn |
wt |
sr |
cz |
pt |
so |
nd |
|
27 |
28 |
29 |
30 |
31 |
01 |
02 |
|
03 |
04 |
05 |
06 |
07 |
08 |
09
|
|
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
|
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
|
24 |
25 |
26 |
27 |
28 |
29 |
30 |
Najnowsze wpisy, strona 3
Mam nowy szablon do bloga... nie jest no może taki jak chciałbym... ale zostanie dopuki sie nie zmobilizuję i sam zrobie sobie szatę graficzą... a biorąc pod uwagę moj ciągły brak czasu to nie szybko zrobie własny szablonik...
W tym tygodniu poznałem nową przyjemność... nie znaną mi wcześniej tym samym zupełnie nową, rozkoszą przyjemność...
Jest to mieszanka władzy, zaufania i otwartości wzglem mojej osoby... poczucie bycia autorytetem i jakby nauczycielem... i naprawdę miła wspołpraca.
Naprawdę milutkie... i ten dresczek rozkoszy przeszywający moje ciało, gdy moge robić coś zgodnego z pragnieniem, przeznaczeniem....
Radość dzielenia się i otrzymywania ponad miarę...
Chodzi mi o ... prowadzenie grupek dla bierzmowanych (takie zjęcia z bierzmowanymi nające na celu przygotować ich do tego sakramentu)
Jestem naprawdę mile zaskoczony otwartościa i mądrością mich podopiecznych (10 dziewczynek) , z chłopcami nie było by zapewne tego... bo jesteśmy na ogoł zamknięci... do tego w TYCH sprawach...
Może to dziwne... że tak się cieszę z tych grupek... ale ja zawsze marzyłem o czymś takim...
Stan czasu tak nierealny
w bycie sensu pozbawionym
zapalczywości pragnień, niemocy chęci
bezwartości celu, wyższości spokoju
rozwoju ograniczonej osoby
więzy życia realnego, prawda cierpienia córa
niezrodzona już nigdy jak dawno
daleko jak blisko i równie możliwe jak nie
absurd istnienia zaprzeczony pewnością
opościć sibie tak obcego, nie swojego
i szukać wciąż cienia,
swojego niemożliwego
niczego nie szukać, nie wierzyć,
nie mogę, powstaję, odnaleść chcę
pragnienie jak nigdy ze stali
- nie znajdziesz, nie uda się...
jeśli sobie nie pozwolisz zgubić się
porzućić, by odnaleśc siebie
-nie umiem
- nie musisz
-stan rzeczy jest nie do zniesienia
- nie musisz...
-pragnę
- nie umiesz
-chcę
- chodź !
-boję się
- nie możesz
-nie umiem
- nie musisz...
-dlaczego ?
- wystarczysz sobie taki
-na pewno?
- zależy do celu
-prawda
- nie zwycięży
-pranienie zwycięży strach
- więc, chodź...
-więc, idę...
ktoś mnie rozumie?
Zapadam chyba w sen zimowy...
Ostatnio zauważam, że ogarnia mnie oraz większe zniechęcenie, taki niezbyt przyjemny marazm...
Nic mie się nie chce, chodze jakiś ospały, zniechęcony, nie mam żadnuch pragnień, celów, jakby jaką iskierka życia się we mnie wypaliła, źrodła wszystkich pragnień wyschły...
Stan tej obojętności nie jest wcale pożadany, ale jakoś nie mogę wykrzesać z siebie trochę życia
Nie żebym miał jakiegoś doła, problem, zmartwienie, nic z tych rzeczy, po prostu nic mi się nie chce...
Jednocześnie ten sen denerwuje nie strasznie.... być może to monotonia....
Prosze pomożcie mi !!!
Taki wierszyk sobie ułożyłem wczoraj na matematyce, z braku innego zajęcia...
Za chwile, dla ktorych nie warto być
Za słowa, przez ktore nie warto żyć
Za myśli, od ktorych nie możesz nic
Za bramy, ktorych przekroczyć nie mogę
Za wicher, ktory do tyłu wciąż pcha
Za ręce, co skrzydła łamią mi
Dziękuję ci !
Przeklinam cię !
Wyklinam cię !
Odrzucam cię !
I kocham cię ?